Prowadzona przez nas terapia bilateralna w Lublinie to forma terapii sensorycznej, która koncentruje się na stymulacji obu stron ciała, zwłaszcza poprzez ruchy i dostarczane podczas ruchu bodźce. Jej głównym celem jest poprawa integracji sensorycznej oraz regulacji działania obu półkul mózgu. Terapia ta jest często stosowana w kontekście zaburzeń integracji sensorycznej i różnych trudności rozwojowych u dzieci i dorosłych. Bilateralna integracja usprawnia koordynację ruchową. Obejmuje zestaw prostych ćwiczeń, które dziecko wykonuje codziennie w domu. Problem dwustronnej integracji wśród dzieci może objawiać się:
- brakiem wykształconej dominacji ręki,
- trudnościami w czytaniu, mowie i piśmie;
- nieprawidłowym wykonywaniem naprzemiennych i niezależnych ruchów;
- trudnościami w wykonywaniu ruchów dwustronnych, odróżnianiu strony lewej i prawej oraz przekraczaniu linii środka.
Bilateralną integrację można wiązać z takimi metodami jak integracja sensoryczna, trening słuchowy Johansena czy integracja odruchów, co przyspiesza efekty terapeutyczne. Integracja bilateralna to istotny proces rozwojowy, który odgrywa kluczową rolę w koordynacji ruchowej i umiejętnościach poznawczych u dzieci. Jest to zdolność mózgu do współpracy obu półkul w celu skoordynowania i kontrolowania ruchów obu stron ciała. Gdy ten proces nie jest prawidłowo rozwinięty, mogą pojawić się problemy, takie jak te wymienione powyżej.
Korzyści wynikające z wdrożenia terapii bilateralnej
W wyniku zastosowanych ćwiczeń bilateralnych u dziecka można zaobserwować poprawę w zakresie:
- świadomości ciała – dzięki lepszej kontroli ruchów obiema rękami, dzieci mogą wykonywać zadania manualne, takie jak pisanie czy rysowanie;
- poprawy zdolności poznawczych – dzieci, które poprawiły swoje zdolności integracji bilateralnej, mogą łatwiej radzić sobie z zadaniami wymagającymi jednoczesnego działania obu stron ciała;
- współpracy ciała w obrębie: góra-dół, lewo-prawo, przód-tył – istotne dla wykonywania zadań, takich jak chodzenie, bieganie czy skakanie; poprawa tej współpracy może przyczynić się do większej stabilności i koordynacji ruchowej.
- umiejętności posługiwania się własnym ciałem w przestrzeni – pomagają w nauce zdolności do precyzyjnych ruchów i unikania kolizji z otoczeniem;
- sprawności ruchowej – poprawa sprawności przyczynia się do ogólnego zdrowia i samopoczucia.
